Kort geding in het kader van een Wmo aanbesteding.

Op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015), zijn gemeenten verantwoordelijk voor inwoners die vanwege fysieke en/of mentale beperkingen niet (meer) zelf voor hun huishouding kunnen zorgdragen. Op grond van artikel 2.6.4 Wmo 2015 kan de gemeente de uitvoering hiervan door derden laten verrichten. Als de omvang van deze opdracht tot het verrichten van diensten omvangrijk is, dan kan de gemeente (gehouden zijn om) deze opdracht middels een aanbestedingsprocedure in de markt te zetten. Bij de formulering van de voorwaarden van de opdracht kan de gemeente een zogeheten 'reële prijs' gebruiken. Meestal wordt dit door gemeenten zelf vastgesteld, voorafgaand aan de inkoop- of aanbestedingsprocedure. Een gemeente kan er ook voor kiezen om de bepaling van de hoogte van de reële prijs aan de inschrijvers over te laten. Dit kwam aan de orde in een uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland d.d. 20 november 2020. Uiteindelijk oordeelde de voorzieningenrechter in deze zaak, dat de gemeente de desbetreffende procedure voor het vaststellen van de reële prijs niet juist gevolgd heeft. Vanwege deze weeffout diende de gehele aanbestedingsprocedure gestaakt te worden.

De hele uitspraak leest u hier.

Meer weten over aanbestedingen of het sociaal domein? Neemt u dan contact op met onze specialist Maarten Hemmes.